ลองแปลดูครับ

หายไปหลายวัน...ไม่ไปไหนหรอกครับลองแปลเพลงดูครับ....มีเหล่าซรือนำเพลงพื้นบ้านมาให้ลองฝึกแปลครับ...ก็เลยลองๆดู....

在那遥远的地方 青海民歌
เหยียวเหยี่ยน ไกล หมิงเกอ เพลงพื้นบ้าน
ณ ดินแดนอันแสนไกล เพลงพื้นบ้านเชาวเมืองชิงไห่
　　“在那遥远的地方，有位好姑娘；
เหยียวเหยี่ยน ไกล กู่เหนียง หญิงสาว
ณ ดินแดนอันแสนไกล มีหญิงสาวแสนดีคนหนึ่ง
人们走过她的帐房，都要回头留恋地张望。”
เหยินเหมิน ผู้คน จั่วกั้ว เดินผ่าน จร้วงฝัง กระท่อม เต็นท์ที่พัก หุยโถว หันกลับมา จรางวั่ง มองดู
ยามผู้คนเดินผ่านกระโจมของเธอ ต้องหันกลับมามองด้วยความอาลัยอาวรณ์ไม่อยากจาก
　　“她那粉红的笑脸，好像红太阳，
เฝิ่นหง สีชมพู เซี่ยวเหลี่ยน ใบหน้าที่มีรอยยิ้ม ห่าวเซี่ยง ดูเหมือน คล้าย ไท่หยาง ดวงอาทิตย์
ใบหน้าที่เปื้อนด้วยรอยยิ้มของเธอนั้นชมพูระเรื่อ ดั่งพระอาทิตย์สีแดง
她那美丽动人的眼睛，好像晚上明媚的月亮。”
เหม่ยลี่ สวย ต้งเหริน ทำให้รู้สึกซาบซึ้งใจ เอี่ยนจิง ดวงตา หมิงเม่ย สดใสงดงาม เยวี่ยเลี่ยง ดวงจันทร์
ดวงตาอันงดงามชวนหลงใหลของเธอนั้น ดั่งพระจันทร์สุกสว่างยามค่ำคืน
“我愿抛弃了财产，跟她去放羊；
เยวี่ยน ปรารถนา ต้องการเต็มใจ หวัง พาวชี่ ละทิ้ง ฉายชรั่น ฟ่างหยาง เข้าไปในฝูงแกะ ปล่อยฝูงแกะสู่ทุ่งหญ้า
ผมเต็มใจทีจะสละทิ้งทุกสิ่ง ไปอยู่ท่ามกลางฝูงแกะกับเธอ
每天看着她迷人的眼睛 和那美丽金边的衣裳……”
หมีเหริน มีเสน่ห์ น่าดึงดูด จินเปียน ขลิบทอง(สวยงาม) อีซราง เสื้อผ้า
ทุกวันจะเฝ้ามองดวงตาอันชวนหลงใหล และเสื้อผ้าอันงดงามนั้นของเธอ
我願作一隻小羊，跟在她身旁。
จรือ ลษน. ผัง ด้านข้าง
ผมปรารถนาที่จะเป็นแกะน้อยเคียงข้างกายเธอ
我願她拿著細細的皮鞭，不斷輕輕打在我身上。
หนาเจรอ จับอยู่ ซยี่ซยี่ละเอียดเล็กๆปู๋ต้วนไม่หยุด ชยิงชยิงต่า ตีเบาๆ
ปราถนาที่จะให้เธอใช้แส้อันอ่อนโยน ตีที่ลงตัวผมเบาๆตลอดไป

เรียนภาษาจีนวันที่ 2

ครับวันนี้เราก็มาต่อกันดีกว่าครับ....เมื่อเรายิ้มทักทายกันแล้ว...เราก็คงต้องพูดอะไรสักหน่อย...หากมีเวลานะ
-คำว่า ทักทาย เขาพูดว่า 打招呼 ต่าเจราฮู
-บางทีเราทักทายกันแบบสุภาพตามช่วงเวลาก็ได้
-good morning 早安/早上好 เจ่าอาน/เจ่าซรั่งห่า
-good afternoon午安 อู่อาน
-good evening 晚上好 หวั่นซรั่งเห่า
-good night 晚安หวั่นอาน
ทีนี้ลองมาฝึกพูดคำสั้นๆกันดูครับ
· -ขอบคุณครับ 谢谢ซย่าซย่า
· -ไม่ต้องเกรงใจครับ不客气/不谢 ปู๋เค่อชี่/ ปู๋ซย่า
· -ขอโทษครับ对不起 ตุ้ยปู้ฉี่
-ไม่เป็นไรครับ没关系/没什么เหมยกวนซี/เหมยเสรินเมอ
-ใช่ครับ是 ซรื่อ
-ไม่ใช่ครับ不是ปู๋ซรื่อ
-ได้ครับ 可以/行 เข๋ออี่/สยิง
-ไม่ได้ครับ 不可以/不行 ปู้เข๋ออี่/ปู้สยิง
-ถูกครับ 对ตุ้ย
-ผิดครับ 不对ปู๋ตุ้ย
-แน่นอนครับ 一定的 อี๋ติ้งเตอ
-ไม่แน่ครับ 不一定的ปู้อี๋ติ้งเตอ
วันนี้ก็เยอะพอควรแล้ว...เอาเป็นว่าไว้แค่นี้ก่อนนะครับ..มาเจอกันครั้งหน้าครับ....ไจ้เจี้ยน再见

บทต้นของการเรียนภาษาจีน

วันนี้เป็นวันแรกที่ผมจะเรียนภาษาจีน....ผมจะบันทึกในสิ่งที่ผมได้เรียนมา...สรุปเป็นวลี หรือคำสั้นๆสำหรับเอาไปใช้งานได้จริง สำหรับแหล่งที่มาของความรู้ก็คงไม่พ้นหนังสือที่ครูอาจารย์และผู้รู้ทั้งหลายได้บันทึกเขียนไว้ในที่ต่างๆเช่น หนังสือ internet CD DVDทั้งหลายเหล่านี้เป็นต้น มาเริ่มกันเลยดีกว่า.ครับ......
ก่อนอื่นเจอหน้ากันก็คงต้องทักทายกันเป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว....อย่างน้อยก็ต้องยิ้มให้กันก่อนแล้วก็จะมีประโยคต่างๆพร่างพรูออกจากริมฝีปากเช่น

-สวัสดีครับ 你好! หนีห่าว
-สวัสดีครับ 您好!หนินห่าว ( อันนี้สำหรับทักคนที่ดูอาวุโสกว่าเรา หรือคนแปลกหน้าที่เราไม่คุ้นเคย)
บางทีเราคุ้นเคยกันก็ไม่ทักกันด้วย หนีห่าว ก็ได้ อาจจะเป็นการถามในสิ่งที่กำลังทำอยู่ หรือคิดว่าเขาต้องไปทำสิ่งนั้นมาชัวแหง๋
-เลิกงานแล้วเหรอ 下班了?เซี่ยปันเลอ (เลอใช้เสียงสูง)
-จะไปไหนเหรอ 你上哪儿去啊? หนี่ซรั่งหนาร์(ม้วนลิ้นสักเล็กน้อย)ชวี่อา
เอาเป็นว่าบทเกริ่นนำแค่นี้ก่อนดีกว่านะครับ...แล้วพบกันบทต่อไปครับ...